حضرتــ خدیجه سلام الله علیها

                                                                                           
                              

در بحار الأنوار ( به نقل از عایشه ) آمده است : رسول خدا (ص) هرگاه از خدیجه یاد مى کرد از تعریف و تمجید او و طلب مغفرت براى وى خسته نمى شد. یک روز از او یاد کرد و من حسودى کردم و گفتم : خداوند عوض آن پیر زن را به تو داده است!

عایشه مى گوید : دیدم رسول خدا بشدّت خشمگین شد. من از گفته خود پشیمان شدم و گفتم : خدایا! اگر خشم رسولت را برطرف سازى، دیگر تا زنده هستم از خدیجه به بدى یاد نخواهم کرد.

مى گوید: چون رسول خدا (ص) حالت مرا دید، فرمود : چگونه این حرف را زدى؟! به خدا قسم خدیجه زمانى به من ایمان آورد که همه مردم به من کافر بودند. زمانى که همه مردم مرا از خود مى راندند او مرا پناه داد، زمانى که همه مردم مرا تکذیب مى کردند او مرا تصدیق کرد و زمانى که شما از فرزند محروم بودید، خداوند از من به او فرزند روزى کرد. عایشه مى گوید : پیامبر تا یک ماه شب و روز از خدیجه برایم تعریف مى کرد .

( میزان الحکمة ، ج 12، ص113)